تـولـدت مبارک اسـطوره تکرار نشـدنی
 |
دیـنو زوف بزرگ و دوست داشتنی بازیکنی که در طول دوران پرشکوه خود ، در یوونتوس و تیم ملی ایتالیا افتخارات زیادی را کسـب کرد و از بزرگان تاریخ بیانکونری امروز میلاد خود را جشـن گرفت .
28 فوریه 1942 صدای گریه دینو بود که در خانه آقای زوف کشاورز پیچید . خود زوف در جمله ای جالب می گوید : " اگر من یک دروازه بان نبودم ، هرگز نمی توانستم چیزی غیر از یک کشاورز شوم . " 14 سال بعد او تصمیم می گیرد که به تست بازیکن باشگاه های یوونتوس و اینتر برود . اما نکته جالب ماجرا وقتی است که او به علت کوتاهی قد در هر دو تست رد می شود . اما دینو نا امید نمی شود و در طی 5 سال تمرین مداوم 33 سانتی متر بر قد خود می افزاید و سرانجام در سال 1961 به باشگاه اودینزه می پیوندد . او در طی 2 سالی که در اودینه بود فقط و فقط 4 بازی در سری A ( + سی و چهار بازی در سری B ) انجام می دهد و در آخر تصمیم به ترک اودینزه می گیرد . سال 1963 ، زوف به تیم جدیدش ، مانتوا ، منتقل می شود .
زوف در 4 سالی که در مانتوا حضور داشت ، 131 بازی با پیراهن این تیم انجام داد . در سال 1967 بود که او در طی قراردادی به ناپولی پیوست و از این مرحله به بعد دوران جدیدی برای زوف شروع شد . پیوستن او به ناپولی خوش یمن بود و او براای اولین بار با پیراهن آتزوری به میدان رفت . حاصل کار پنج ساله ی دینو زوف در ناپل ، 143 بازی بود که هیچ افتخاری را برای او به همراه نداشت . بزرگ ترین لحظه ورزشی دینو ، در سال 1972 رقم خورد . جایی که او بالاخره با یوونتوس قرارداد امضا کرد و 11 سال به این تیم وفادار ماند .
زوف در دوران حضور خود در یوونتوس 479 بازی برای این تیم انجام داد و 355 گل نیز دریافت کرد . اولین بازی او برای یوونتوس مربوط به بازی با فوجیا در سال 1972 در چارچوب رقابت های کوپاایتالیا بود که با نتیجه سه بر صفر به نفع یووه به پایان رسید . آخرین بازی او برای یووه نیز در ماه مه سال 1983 در فینال جام باشگاه های اروپا و در مقابل هامبورگ برگزار شد که یوونتوس این بازی را با نتیجه یک بر صفر به تیم آلمانی واگذار کرد . بهترین عملکرد زوف برای یوونتوس در فصل 1976-77 روی داد که در آن زوف در 47 بازی تنها 29 گل دریافت کرد . در این فصل او به همراه یووه سری آ و جام یوفا (تنها افتخار اروپایی زوف در سطح باشگاهی) را نیز فتح نمود . این در حالیست که او به همراه یووه پنج بار دیگر جام قهرمانی سری آ و دو بار جام قهرمانی کوپا ایتالیا را نیز بدست آورد . نکته جالب اینکه سال های آخر حضور زوف در یووه مصادف بود با دوران نزول و افت بی سابقه میلان در تاریخ ایتالیا و دو بار سقوط این تیم به رقابت های سری بی (بار اول به خاطر رسوایی های بوجود آمده و به همراه تیم لاتزیو و بار دوم به واسطه نتایج ضعیف این تیم در مسابقات سری آ) .
در 479 بازی ای که زوف برای یوونتوس انجام داد 46 بار داوران علیه یوونتوس پنالتی گرفتند که زوف موفق به دریافت یازده پنالتی شد . همچنین زوف دو بار در سال های 1975 و 1983 در بازی مقابل تیم های فیورنتینا و آولینو گل به خودی وارد دروازه تیم یوونتوس کردد . این بازی ها با نتیجه چهار بر یک به سود فیورنتینا و سه بر یک به سود یووه به پایان رسیدند . جالبست که در طی این یازده سال و 479 بازی یوونتوس به همراه زوف تنها در سه بازی مقابل فیورنتینا ( 1975 چهار بر یک)، اینتر (1979 چهار بر صفر) و پاناتینایوکوس (1980 چهار بر دو) بیشتر از سه گل دریافت کرد . کابوس زوف در طی یازده سال حضورش دریووه پائولو پالوچی مهاجم فراموش نشدنی و اسطوره تیم تورینو بود . وی در طی سالهای 1972 تا 1977 هشت بار همراه با تیم تورینو موفق باز کردن دروازه زوف شد و بارها با این تیم یوونتوس و زوف را شکست داد .
بزرگ ترین و به یاد ماندنی ترین بازی زوف برای یووه مربوط می شود به بازی برگشت فینال جام یوفا در سال 1977 در مقابل اتلتیک بیلبائو. یوونتوس در بازی رفت در خانه خود با نتیجه یک بر صفر به پیروزی رسیده بود و در بازی برگشت با وجود شکست دو بر یک مقابل این تیم به علت گل زده در خانه حریف به مقام قهرمانی این مسابقات رسید. عملکرد تحسین برانگیز زوف در این دیدار و بخصوص پس از گل دوم اتلتیک بیلبائو در دوازده دقیقه پایانی از مهم ترین عوامل قهرمانی یوونتوس در این رقابت ها بود. دیگر بازی به یاد ماندنی زوف برای یووه مربوط می شود به بازی مرحله یک چهارم نهایی جام قهرمانان اروپا در سال 1978 در مقابل آژاکس هلند ؛ در حالی که بازی رفت و برگشت دو تیم با نتیجه تساوی یک بر یک به پایان رسید ، در ضربات پنالتی در حالی که آژاکس تیم میزبان بود ، زوف موفق به دریافت هر سه پنالتی بازیکنان آژاکس شد و یووه را به مرحله نیمه نهایی رساند . اگرچه یوونتوس در مرحله نیمه نهایی این رقابت ها با قبول شکست در مقابل کلوژ بلژیک از دور رقابت ها کنار رفت .
تلخ ترین خاطره زوف در دوران حضورش در یووه برمی گردد به فینال جام باشگاه های اروپا در سال 1983 که در دیدار مقابل هامبورگ شوت فیلیکس ماگات رویاهای زوف را برای کسب یکی از بزرگ ترین افتخارات در سطح باشگاهی بر باد داد . خود زوف در این باره چنین می گوید : " این ناامیدکننده ترین رویداد دوران ورزشیم بود . ما تیمی قهرمان بودیم . اکثر بازیکنانی که در سال گذشته جام جهانی را فتح کرده بودند به همراه پلاتینی و بونیک. ما بدون شکست به فینال رسیدیم ، ولی در پایان شوت ماگات همه چیز را خراب کرد . " در انتهای این فصل زوف با جام قهرمانی کوپا ایتالیا و تلخی شکست در فینال چمپیونزلیگ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد .
عرصه ملی
همان طور که در بالا اشاره کردم ، زوف اولین بازی ملی خود را زمانی که در ناپولی بود انجام داد . او برای اولین بار با پیراهن آتزوری در برابر بلغارستان به میدان رفت . در چهارمین بازی ملی خود در سال 1968 او به همراه ایتالیا فاتح جام قهرمانی اروپا شد ، اما دو سال بعد او در تیم ملی ایتالیا در مسابقات جام جهانی مکزیک جایی نداشت . آلبرتوزی در رقابت هایی که ایتالیا تا فینال آن پیش رفت جایگزین شایسته زوف بود . در جام جهانی 1974 زوف به تیم ایتالیا برگشت . اما با وجود عملکرد خارق العاده اش و عدم دریافت گلی در این رقابت ها ، ایتالیا در مرحله گروهی از دور رقابت ها کنار رفت. در جام جهانی 1978 زوف و ایتالیا در زمره بهترین ها بودند ، آنها حتی موفق به شکست قهرمان رقابت ها در مرحله گروهی شدند.
ولی در مرحله نیمه نهایی شوت 40 یاردی آری هان باعث حذف ایتالیا و صعود هلند به فینال رقابت ها شد. اما جام جهانی 1982 جام زوف بود . بعد از شروعی آرام با سه تساوی در مرحله گروهی ، ایتالیا با شکست رقبایی چون آرژانتین ، برزیل ، لهستان و آلمان غربی قهرمان شایسته جام لقب گرفت . او مسن ترین بازیکنی که تا بحال موفق به فتح جام جهانی شده است ( با 40 سال و 135 روز سن به عنوان کاپیتان تیم ملی ایتالیا ) و دروازه بانی که رکورد بیشترین دقایق متوالی گل نخوردن را داراست (از سپتامبر 1972 تا ژوئن 1974، 1142 دقیقه) .
افتخارات :::
باشگاهی :::
# 6 قهرمانی در سری A در فصل های ::: 1972-73,1974–75,1976–77,1977–78,1980–81,1981– 82
# 2 قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل های ::: 1978-79, 1982–83
# یک قهرمانی در جام یوفا در فصل ::: 1976-77
ملی :::
جام جهانی 1982
جام ملت های اروپا 1968
افتخارات فردی :::
برنده Italy's Golden Player در سال 2003
بهترین بازیکن 50 سال اخیر ایتالیا
مربیگری :::
او پس از خداحافظی تا مدتی عضوی از کادر فنی تیم یوونتوس بود تا اینکه به سمت مربیگری تیم المپیک ایتالیا در مسابقات المپیک 1988 سئول منصوب شد . سپس در سال 1988 به عنوان سرمربی به یوونتوس برگشت و با این تیم یک بار دیگر جام یوفا را فتح کرد ، با این حال در پایان فصل 1989-90 از این تیم خارج شد . او در سال های بعد سه بار در مقاطع مختلف به عنوان سرمربی لاتزیو مشغول به کار شد و یک بار نیز در سال 2000 ایتالیا را تا فینال رقابت های جام ملت های اروپا هدایت کرد . هر چند در دیدار فینال فرانسه با ترزگه رویاهای این مرد کهنه کار را نقش بر آب کردند . آخرین تجربه مربیگری زوف هدایت کوتاه مدت تیم فیورنتینا در سال 2005 بود که بعد از شش ماه حضور در این تیم با عنوان شانزدهمی در سری آ به کار خود در این تیم پایان داد .
افتخارات دوران مربیگری :::
باشگاهی :::
قهرمانی در کوپا ایتالیا در فصل 1989-90
قهرمانی در جام یوفا در فصل 90-1989
ملی :::
هرچند بعد از زوف ایتالیا همواره دروازه بانان بزرگی مانند : والتر زنگا , پالیوکا , مارکه جیانی , بوفون , پروتزی و تولدو داشته است اما دینو , بوفون را وارث خود در دنیای دروازه بانان می داند . زوف در ایتالیا به مربی تدافعی معروف است , مثال بارز آن یورو 2000 و مخصوصا بازی در برابر هلند است . دینو زوف گوشه ای از قدرت ایتالیا و یوونتوس در تاریخ فوتبال است .
«به اشتراک گذارید»
سهیل شناس خوش«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده:
